Menu Zamknij

Nowy Obraz Parafii NOP

SOBOROWY MODEL KOŚCIOŁA – PARAFII

  1. Parafia, której centrum stanowią wciąż poszerzane i pogłębiane „relacje” między wiernymi żyjącymi w różnych warunkach, posiadającymi różną wrażliwość, formację i wiek.
  2. Parafia, która staje się „wydarzeniem i doświadczeniem” życia współdzielonego, oraz celebracją historii skupiającej się wokół wartości.
  3. Parafia, która przekazuje doświadczenie wydarzenia zbawczego przeżywanego w codzienności życia jego członków.
  4. Parafia, w której rolę katechetów dzieci coraz częściej spełniają rodzice, wspomagani przez wyznaczonych do tego ludzi odpowiednio przygotowanych; w którym liturgia staje się radosną celebracją wydarzeń (radości i cierpień) wspólnoty wierzących i całej ludzkości; w którym doświadcza się wzajemnego wsparcia w potrzebach, poprzez tworzenie wspólnego źródła pomocy, na drodze przekazywania pewnej części własnych dochodów na rzecz dobra wspólnego.
  5. Parafia, która staje się dynamiczna, dzięki temu, że przenosi się do poszczególnych rejonów – decentralizując w ten sposób swoje duszpasterstwo, gdzie systematycznie stara się zbierać wszystkich za pomocą osobiście nawiązywanych kontaktów przez posłańców.
  6. Parafia, w której ludzie zaangażowani w duszpasterstwo konsultują się z wiernymi, doceniając ich opinie, dostosowują ciągle swój sposób przemawiania i oddziaływania, by się zbliżać coraz bardziej do wszystkich.
  7. Parafia, w której duszpasterze zabierają głos na końcu, przyjmując i potwierdzając w duchu wiary głosy do nich docierające, dają głos wszystkim, a zwłaszcza tzw. „małym”, wspomagając otwarcie się wszystkich członków wspólnoty na siebie i na świat.
  8. Parafia, w której istnieją struktury wzajemnej konsultacji i uczestnictwa wszystkich, i której szczytowy moment stanowią wspólne zgromadzenia.
  9. Parafia, która umie co jakiś czas dostrzegać i interpretować fakty zachodzące w życiu narodu i świata, głosząc swoją wiarę i wskazując na kryteria oraz wybory sposobu życia i zaangażowania, publikując i -jeśli to możliwe – rozsyłając do wszystkich swe przesłanie.
  10. Parafia, która posiada Biblię jako księgę tworzącą wspólnotę i stanowiącą źródło modlitwy oraz kryteriów oceny i historycznych wyborów.

 

KRYTERIA PROMOCJI ODNOWY PARAFII

  1. Jeśli pragniemy być Kościołem Komunii i staramy się wykonywać w praktyce to, o czym nauczamy, to jako współpracownicy duszpasterscy wszyscy mamy iść do wszystkich bez wyjątku, dając im wolny wybór włączenia się.
  2. Jeśli pragniemy być Kościołem Powszechnym, to jako współpracownicy duszpasterscy jesteśmy zaproszeni do kontemplowania obecności Boga w dzisiejszej historii i w życiu innych, w naszej kulturze i w innych kulturach…
  3. Jeśli pragniemy być Kościołem, który ewangelizuje i jest ewangelizowany to jako współpracownicy duszpasterscy powinniśmy zaczynać od najmniejszych, którzy mają i mogą najmniej, aby ofiarować im Dobrą Nowinę w formie świadectwa rezygnacji z wszelkich form wywyższania się.
  4. Jeśli pragniemy być i żyć Kościołem to jako współpracownicy duszpasterscy powinniśmy brać pod uwagę wszystko, co może być wykorzystane do osiągania wspólnych celów.
  5. Jeśli pragniemy być Kościołem zaangażowanych to jako współpracownicy duszpasterscy mamy dzielić się odpowiedzialnością z jak największą liczbą ochrzczonych i ludzi dobrej woli.
  6. Jeśli pragniemy być ewangelizatorami to jako współpracownicy duszpasterscy mamy w każdym działaniu przygotowywać się do dawania coraz więcej.
  7. Jeśli pragniemy być wiarygodnymi ewangelizatorami to jako współpracownicy duszpasterscy winniśmy żyć otwarci na przyszłość i na kierownictwo Ducha Świętego.

    Bracia i Siostry!

    Realizując postanowienia Soboru Watykańskiego II, który nawiązuje do wspólnot życia Pierwotnego Kościoła, razem możemy zbudować tętniącą życiem wspólnotę parafialną. Przezwyciężyć rozłam między wiarą a życiem codziennym.

    Wszyscy możemy wziąć odpowiedzialność za sprawy duchowe i materialne naszej parafii, włączając się czynnie poprzez podjęcie Programu!

    NOWY OBRAZ PARAFII to duszpasterski PROGRAM ODNOWY I EWANGELIZACJI życia Kościoła (dla nas w wymiarze parafii). Jest to projekt międzynarodowy, utworzony przez Grupę Promotorów Ruchu dla Lepszego Świata. Ideałem jest utworzenie parafii jako wspólnoty wspólnot, którymi są wspólnoty sąsiedzkie, oparte na więzi wiary i ludzkich relacjach.

    Program ten obejmuje wszystkie wymiary życia parafii. Chodzi w nim o przemianę myślenia, zwyczajów, kultury, a także zaangażowanie wiernych w życie społeczne.

    Proces budowania nowej wspólnoty parafialnej jest długotrwały i zakłada systematyczne, krok po kroku, angażowanie ludzi świeckich jako współpracowników i współodpowiedzialnych za rozwój wspólnoty parafialnej.

    Wprowadzenie projektu duszpasterskiego Nowy Obraz Parafii na początku zakłada publikację listu do każdej rodziny, każdego z parafian. List ten ma informować o podjętym dziele odnowy, zachęcać do uczestnictwa w życiu parafii i budzić świadomość, że każdy jest potrzebny i wezwany do uczestnictwa i wzrostu we wspólnocie Kościoła. List jest redagowany przez Grupę Animatorów Odnowy i Ewangelizacji naszej parafii. Zaniesiony zostaje do każdej rodziny przez Posłańców.

    Ważną rolę w strukturach NOP spełniają Posłańcy. Ich osobiste spotkania z rodzinami są okazją do budowania więzi, wymiany informacji i zapraszania wszystkich do włączenia się w proces ewangelizacji. Każdy z nich ma dostarczyć list do kilku, kilkunastu rodzin. To najprostszy sposób wyrażenia odpowiedzialności i troski o innych. Posłaniec jest łącznikiem między zespołem animacji odnowy, a każdą rodziną. Zbiera i przekazuje odczucia i oceny ludzi związane z tym, co się dzieje w parafii.

    W I etapie odnowy parafia została podzielona na rejony, co ma ułatwić kontakt ze wszystkimi osobami. Zespół Animacji, który tworzą kapłani i świeccy odpowiedzialni za poszczególne rejony parafii, przygotowuje organizację wydarzeń, które mają przybliżyć parafian do realizacji celu. Zespół odpowiada za tworzenie programu roku duszpasterskiego dla naszej parafii; przygotowuje organizację wydarzeń, koordynuje działania oraz dokonuje oceny zrealizowanych zadań.

    Przedstawiamy PROGRAM duszpasterski na rok 2021 – 2022

    PROGRAM DUSZPASTERSKI PARAFII ŚWIETYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA W MAJDANIE STARYM

    Drugi rok realizacji Programu Odnowy i Ewangelizacji Parafii

    od września 2021 r. do czerwca 2022 r.

            CEL DUSZPASTERSKI ROKU:

    Wszyscy mieszkańcy Parafii św. Piotra i Pawła w Majdanie Starym, zostaną uwrażliwieni na wartości spotkania przez osobisty udział w wydarzeniach duszpasterskich na drodze wstępnego roku realizacji Programu Odnowy i Ewangelizacji Parafii

    Program opracowany na spotkaniach z Ks. Stanisławem Zającem z Archidiecezji Lubelskiej – Promotorem Parafialnego Programu Odnowy
    i Ewangelizacji w Polsce, Łotwie, Mołdawii i Ukrainie.

    Majdan Stary, 17 – 19 czerwca 2021 r.

          

    MODLITWA O ODNOWIENIE PARAFII

    Boże Ojcze Wszechmogący, /wejrzyj na naszą Parafię, /którą powołałeś, /aby stawała się prawdziwą Wspólnotą. /Prowadź nas drogą odnowy i spraw, /aby nie zabrakło nam siły i wytrwałości /w dążeniu do celu. /

    Panie Jezu Chryste, /który towarzyszysz nam na drodze odnowy
    i ewangelizacji, /otwórz nasze serca na Twoje słowo, /abyśmy zdołali uczynić z naszej Parafii sprzyjające środowisko /w odkrywaniu powołania i misji /dla każdego parafianina i wszystkich, /którzy będą u nas gościć.

    Duchu Święty /daj nam serca czyste, proste i uległe, /abyśmy dzieląc się wiarą, podczas wydarzeń parafialnych i na spotkaniach /umieli słuchać się wzajemnie, /a przez to /otwierali się na pełnienie Twojej woli./

    Maryjo nasza Matko, Św. Piotrze i Pawle, nasi Święci Patronowie /wspomagajcie nas we wszystkich działaniach i wysiłkach /nad odnową
    i ewangelizacją naszej Parafii/, aby w tym wszystkim był Pan Bóg uwielbiony, /który żyje i króluje na wieki wieków. Amen. /

    SŁOWO KSIĘDZA PROBOSZCZA

    „Idźcie… i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15) – słowa naszego Pana Jezusa Chrystusa z Ewangelii wg Św. Marka są Jego testamentem wypowiedzianym w ostatnim słowie do wszystkich uczniów wszystkich czasów, a zatem również do każdego z nas. Duchowość ta wskazuje na misję głoszenia Chrystusa jako naszego Pana i Zbawiciela. Nie wystarczy Go jednak przyjąć samemu i uznać za Pana, nie można również zamknąć Go w swoim sercu, a nawet we własnej rodzinie. Jednym z warunków tej misji jest świadomość braterstwa i odpowiedzialności za zbawienie braci i sióstr we Wspólnocie Kościoła. Mamy tutaj pewną subtelną zależność, gdyż nasze zbawienie zależy od zbawienia braci i sióstr. Nie dostąpimy zbawienia, jeśli nie wypełnimy tej misji. „Kto bowiem uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16,16).

    W naszej parafii chcemy sami odkrywać i pomóc ludziom w odkryciu i realizacji powołania chrześcijańskiego, poprzez ukazanie wartości spotkania. Podobnie jak w pierwszym roku Programu, którego realizację utrudniała izolacja wywołana COVID-em, zaplanowaliśmy pięć wydarzeń – pięć filarów, na których oprzemy całoroczną pracę duszpasterską. Niech to będzie wspólne dzieło duchownych i świeckich. Szczególne miejsce do realizacji tego programu pozostaje w rodzinie. Tam, gdzie łączą nas więzy krwi i wiary doświadczamy prawdziwego braterstwa. W dobrej rodzinie więzy te stanowią wartość bezcenną. Trzeba nam dołożyć pracy, aby to rodzinne doświadczenie przenieść na szerszą społeczność jaką jest Parafia.

           OCENA REALIZACJI PRGRAMU ODNOWY I EWANGELIZACJI PARAFII

           POZYTYWY w parafii

    1. Zostało zrealizowane trzy wydarzenia z zaplanowanych pięciu wydarzeń
    2. Napisano i dostarczono do parafian trzy Listy.
    3. Listy i proponowane wydarzenia spotkały się u wielu ludzi z dużym zainteresowaniem i życzliwym przyjęciem, w rekcjach widać było zadowolenie radość, życzliwe uśmiechy.
    4. Podjęte działania wzbudziły wiele zainteresowania, pytano o co chodzi w tych „Listach”, widać było chęć zobaczenia co się będzie działo i posłuchania o tych nowych propozycjach.
    5. Niektórzy zauważyli zmiany w parafii i widać było, że są tymi zmianami zainteresowani.
    6. Doświadczamy zmiany stylu duszpasterstwa klerykalnego na styl wspólnotowy.
    7. Wiele osób zaangażowało się w realizację wydarzeń i do posługi w sprawowaniu nawet codziennej liturgii.
    8. Większość obecnych na Mszy św. wykonywało gest podczas liturgii.
    9. Dzięki strukturom komunikacji docieramy do wszystkich parafian z propozycją duszpasterską – do tych, którzy otwierają się na współpracę.
    10. Odkrywamy jak wiele mogą zrobić posłańcy idąc z Listem do poszczególnych rodzin, nawiązują się rozmowy, w których rozmawiają o Parafii i o programie który rozpoczęliśmy realizować.
    11. Wielu ludzi wyraża swoją radość i zadowolenie, że coś nowego dzieje się w parafii.
    12. Wizyta posłańców w rodzinach podczas roznoszenia listu, stworzyła niezwykle ważne a wręcz ekskluzywne doświadczenie funkcjonowania duszpasterstwa dla całej parafii, wzbudziła bardzo wiele reakcji nawet bardzo skrajnych.
    13. Parafianie zaczynają zauważać, że Kościół –Parafia to nie tylko księża, organista i kościelny, ale że to wspólnota ludzi zjednoczonych wiarą, chrztem i Eucharystią.
    14. Coraz więcej ludzi bez większych oporów angażuje się do czytania katechez przed Mszą w niedzielę.
    15. Pandemia przesiała nas i zweryfikowała autentyzm naszej wiary.

     

           POZYTYWY w PZK i Posłańców

    1. Relacje w Grupie są dobre, coraz więcej zaufania do siebie, atmosfera staje się bardziej ciepła i braterska.
    2. Doświadczyliśmy pracy i współpracy w Zespole z duszpasterskim.
    3. Udało się zorganizowań wspólny wyjazd.
    4. Zdobyliśmy większe poznanie i zrozumienie programu, oraz doświadczenie w pracy z taką metodą.
    5. Ubogacającym doświadczeniem były rozmowy ludźmi, podczas których trzeba było wyjaśniać wiele spraw zawiązanych z taką formą duszpasterstwa oraz odpowiadanie na wiele pytań nawet agresywnych.
    6. Odkrywamy, że my jako mała Grupa możemy dzięki programowi tak wiele uczynić w Parafii.
    7. Jako Zespół Duszpasterski systematyczne spotykaliśmy się mimo ograniczeń związanych z pandemią.
    8. Powołani na posłańców doświadczają powołania w parafii, odkrywają swoją misję ewangelizacyjną w Parafii.

     

    Problemy i trudności z jakimi się spotkaliśmy w Parafii

    1. Z powodów ograniczeń związanych z pandemią nie udało się zrealizować dwóch wydarzeń duszpasterskich.
    2. Również z tych samych powodów były trudności z dostarczeniem „Listu” bezpośrednio przez posłańców do domów, część „Listów” dostarczyli posłańcy zostawiając wsunięte w drzwi lub wrzucone do skrzynek pocztowych.
    3. Reakcja niektórych parafian była niechętna negatywna a nawet agresywna w stosunku do propozycji programu do księży i zaangażowanych w realizację programu, chodzi o członków PZK i posłańców.
    4. Niektórzy posądzali księży, że mają się za lepszych i mądrych a parafian mają za głupich.
    5. Odnoszenie się z pogardą do ludzi angażujących przy ołtarzu i w życie Parafii. „Nie powinno być kobiet przy ołtarzu”.
    6. A niektórzy uważają podjęcie programu to strata czasu i pieniędzy. Kiedyś tego nie było i było dobrze.
    7. Zdarzało się, że posłańcy byli brani z Świadków Jehowy.
    8. Nie wszyscy w rodzinie czytają List.
    9. Reżymy wynikające z pandemii nakazywały zachowanie dystansu, zaniechanie gestów, np. podawania ręki, zakrywania nosa u ust, wychodzenia z domów spotkań rodzinnych i towarzyskich, wzbudzony lęk przed bliskością, to wszystko znacznie nam utrudniło doświadczać wartości spotkania przez wspomniane gesty.
    10. Pandemia ze swoimi zagrożeniami o ograniczeniami pokazała, jak trudno zaufać Panu Bogu, doświadczyliśmy pandemii lęku i strachu.

     

    Problemy i negatywy w PZK i u posłańców.

    1. Wiele osób odeszło z Zespołu, które oficjalnie zdeklarowały się, że będą we wspólnocie braterskiej służyły przy odnowie Parafii.
    2. KSIĄŻKA Z PROGRAMEM NIE BYŁA UDOSTĘPNIONA CZŁONKOM PZK.
    3. Nieusprawiedliwiona nieobecność na spotkaniach niektórych członków PZK.
    4. Mała znajomość programu i barak doświadczenia w jego realizacji.
    5. Trudności z pozyskaniem posłańców, blokady mentalne na propozycje zaangażowania i służby.
    6. Znaczące braki w komunikacji z posłańcami.

     

    ZACHĘTA ŚW. JANA PAWŁA II Z LISTU DO PROMOTORÓW RUCHU DLA LEPSZEGO ŚWIATA

     „Podejmijcie to święte zadanie, które wasz pasterz i ojciec powierza wam dzisiaj: zapoczątkujcie wielkie przebudzenie myśli i czynu. Przebudzenie, które sprawi, że wszyscy bez wyjątku, duchowieństwo i lud, władze i rodziny, grupy, każda dusza – włączą się w dzieło całkowitej odnowy chrześcijańskiego życia, obrony wartości moralnych, urzeczywistniania sprawiedliwości społecznej i odbudowy chrześcijańskiego porządku…”

     „Ze szczególną troską rozbudzajcie świadomość powszechnego kapłaństwa wiernych oraz prorockiego powołania świeckich na różnych polach ludzkiej działalności, aby «jaśniej pojmując całe swoje powołanie, lepiej przystosowali świat do wzniosłej godności człowieka, dążyli do powszechnego i głębiej ugruntowanego braterstwa, a powodowani miłością, odpowiedzieli wielkodusznym i zespołowym wysiłkiem wymaganiom naszej epoki» (Gaudium et spes, 91). Wierni świeccy są bowiem przede wszystkim powołani do udziału w budowaniu społeczeństwa opartego na wartościach cywilizacji miłości.

    Niech Maryja, Matka Kościoła, której o. Lombardi zawdzięczał inspirację swego dzieła, nadal wspomaga swą łaską wszystkie wasze trudy i sprawi, że wydadzą one obfite owoce. Niech was wspiera w pokonywaniu trudności, które napotykacie na swojej drodze.

    Niech wam towarzyszy i dodaje odwagi również moje błogosławieństwo, którego z serca udzielam każdemu z was, waszym grupom lokalnym i wszystkim, którzy na różne sposoby wspierają waszą posługę w różnych częściach świata.”

    PODSTAWOWY PROBLEM PARAFII

    Po pierwszym roku realizacji Programu Odnowy i Ewangelizacji Parafii problemem podstawowym nadal jest indywidualistyczna, klerykalna i pretensjonalna mentalność parafian. Obecnie problem ten pogłębia promowany liberalizm i subiektywizm moralny. Uniemożliwia ona ludziom odkrycie Parafii jako wartościowej wspólnoty organicznej, dynamicznej i misyjnej oraz identyfikację z nią i odnalezienia w niej swego miejsca, a tym samym czyni ich niezdolnymi do realizacji swego powołania w Parafii. Sytuacja ta uniemożliwia rozwój Parafii jako organicznej i dynamicznej wspólnoty a w ostateczności zagraża jej istnieniu.

    WARTOŚĆ ROKU – SPOTKANIE: relacja, bliskość, dialog, poznanie, otwartość, zaufanie, zainteresowanie, wymiana poglądów, zbliżenie, obdarowanie,

    CEL ROKU DUSZPASTERSKIEGO

    CEL / META ROKU DUSZPASTERSKIEGO: Wszyscy mieszkańcy Parafii św. Piotra i Pawła w Majdanie Starym do końca czerwca 2022 r. zostaną uwrażliwieni na wartość spotkania, przez osobisty udział w wydarzeniach duszpasterskich na drodze drugiego roku realizacji Programu Odnowy i Ewangelizacji parafii.

    Uzasadnienie:

    Z sytuacji (problemu): Dlatego, że mieszkańcy parafii coraz mniej się spotykają, zamykają się coraz bardziej w domach w swoich sprawach, niewiele rozmawiają ze sobą, zauważa się obojętność i zamknięcie, to wzbudza nieufność, powoduje, że ludzie nie znajdują motywacji do spotykania się, do budowania wzajemnych relacji. Taka sytuacja utrwala mentalność indywidualistyczną, która sprzyja temu, że ludzie zamykają się w sobie i we własnych interesach.

    Z ideału: Dlatego, że Jezus pragnie byśmy byli otwarci na siebie, żyli w bliskości, by nasze relacje i spotkania były budujące i ubogacające.

    „A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest.” (Ef 4,1-5)

    „Czynić Kościół – Parafię domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata.” (NMI 43)

    „Niezmordowanie będę powtarzał słowa Benedykta XVI, wprowadzające nas w serce Ewangelii: «U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie» (EG 7)

    „Jedynie dzięki temu spotkaniu – lub ponownemu spotkaniu – z miłością Bożą, które przemienia się w pełną szczęścia przyjaźń, jesteśmy oswobodzeni z wyobcowanego sumienia i skoncentrowania się na sobie. Stajemy się w pełni ludzcy, gdy przekraczamy nasze ludzkie ograniczenia, gdy pozwalamy Bogu poprowadzić się poza nas samych, aby dotrzeć do naszej prawdziwej istoty. W tym tkwi źródło działalności ewangelizacyjnej. Jeśli bowiem ktoś przyjął tę miłość przywracającą mu sens życia, czyż może powstrzymać pragnienie przekazania jej innym?” (EG 8)

    „Umiłowanie ludzi stanowi duchową siłę, ułatwiającą spotkanie w pełni z Bogiem do tego stopnia, że kto nie miłuje brata, «żyje w ciemności» (1 J 2, 11), «trwa w śmierci» (1 J 3, 14) i «nie zna Boga» (1 J 4, 8). Benedykt XVI powiedział, że «zamykanie oczu na bliźniego czyni człowieka ślepym również na Boga» i że miłość jest w gruncie rzeczy jedynym światłem, które «wciąż na nowo rozprasza mroki ciemnego świata i daje nam odwagę do życia i działania». Dlatego gdy zbliżamy się do innych z zamiarem szukania w nich dobra, przygotujmy się duchowo do przyjęcia najpiękniejszych darów Pana. Za każdym razem, gdy spotykamy się z drugim człowiekiem z miłością, znajdujemy się w sytuacji odkrycia czegoś nowego w odniesieniu do Boga. Za każdym razem, gdy otwieramy oczy, by rozpoznać drugiego, bardziej zostaje oświecona wiara, by rozpoznać Boga.” (EG 272)

    Z nawrócenia: Dlatego potrzeba pomóc ludziom odkryć wartość spotkania i bliskości, aby mogli otwierać się na siebie, akceptować się wzajemnie, odkrywać wartości, które każdy człowiek nosi w sobie i dzięki spotkaniu by można się było nimi dzielić.

    Wyjaśnienie terminów mety

    Do końca czerwca 22 r. Do przyszłych wakacji.
    w ramach drugiego roku odnowy
    i ewangelizacji wspólnoty parafialnej Św. Piotra i Pawła
    w Majdanie Starym    		 Wspólnota parafialna podejmuje systematyczne inicjatywy duszpasterskie dla podjętego w Parafii Św.  Piotra i Pawła w Majdanie Starym procesu odnowy, obejmującego stopniowo wszystkie poziomy i środowiska.
    wszyscy parafianie Programem objęci są wszyscy ludzie, którzy mieszkają na terenie Parafii bez względu na to, czy uczęszczają na nabożeństwa i czy są świadomi zobowiązań swojego Chrztu, nie będzie wykluczony żaden człowiek dobrej woli, gdyż wolą Bożą jest, aby misja ewangelizacyjna była wspólną odpowiedzialnością wszystkich, którzy otrzymali dar Chrztu Świętego.
    zostaną uwrażliwieni Nie chodzi tu o stawianie od razu wysokich wymagań wszystkim, ani o proponowanie pogłębionego doświadczenia wiary, czy pełnego zaangażowania w życie parafialne. Z pedagogicznym nastawieniem podejmuje się pewne inicjatywy, aby do każdego dotarła informacja o możliwości skorzystania z propozycji, zaproszenia do realizowania wspólnej drogi przez obecność i wykonanie wspólnych gestów, itp.
    Na wartość spotkania na drodze odnowy parafii W drugim roku odnowy parafii podejmuje się takie inicjatywy, które pomogą doświadczać wartości spotkania i braterskich więzi międzyludzkich.
    poprzez wydarzenia ewangelizacyjne Tradycyjne i popularne wydarzenia roku duszpasterskiego stają się okazją do uwrażliwiania wszystkich parafian na wartość roku.

     

    PROPOZYCJE OKAZJI DUSZPASTERSKICH

    19.09.2021 – Rozpoczęcie roku duszpasterskiego (otwartość)

    21.11.2021 – Uroczystość Chrystusa Króla (przebaczenie)

    06.03.2022 – I Niedziela Wielkiego Postu (nawrócenie)

    05.06.2022 – Zesłanie Ducha Świętego – Zakończenie roku duszpasterskiego (radość)